iynəvari — sif. İynə kimi, iynəyə oxşar, ucu şiş. İynəvari yarpaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
batmaq — f. 1. Şiş tərəfi ilə bir yerə sancılmaq, girmək, soxulmaq (ucu iti şeylər haqqında). Ayağıma mıx batdı. Barmağıma iynə batdı. – Tikan olub ayağa batınca, gül ol yaxaya sancıl. (Ata. sözü). // məc. Batan kimi, girən kimi hiss olunmaq; sancmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bizvari — sif. Bizə, iynəyə oxşayan, bizşəkilli. Bizvari yarpaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döymə — is. 1. «Döymək»dən f. is. 2. Quru meyvə tozu (poroşoku). 3. xüs. Döymə üsulu ilə mis, dəmir və s. üzərində salınmış naxış, şəkil. 4. Buğda yarmasından bişirilən xörək. Döymə qışda yeyilən xörəkdir. – Qışda döymə, yayda döyməc. (Məsəl). 5.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sap — 1. is. Pambıq liflərindən, ipək tellərindən, yaxud süni liflərdən nazik eşilmiş ip. Ağ sap. Qalın sap. İpək sap. – Səkinə də fikirli idi, . . bir dizinin dibində cürbəcür iynə, sap, düymə və çalkeçirt olan taxta qutu . . vardı. M. İ.. Qərənfil… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti